Όταν το 1972 ο Αμερικανός οραματιστής George P. Mitchell εισήγαγε την έννοια της Βιώσιμης Ανάπτυξης, είναι αμφίβολο το αν κάποιος θα μπορούσε να προβλέψει τον παγκόσμιο αντίκτυπο που θα είχε αυτός ο όρος μετά από πέντε δεκαετίες. Σύμφωνα με το Britannica.com, η Βιωσιμότητα είναι μια μορφή ηθικής μεταξύ των γενεών, όπου οι περιβαλλοντικές και οικονομικές ενέργειες του παρόντος δε θα ελαττώσουν τις ευκαιρίες των μελλοντικών γενεών να απολαύσουν παρόμοια επίπεδα πλούτου, ωφελιμότητας κι ευημερίας.
Περισσότερα: Προσοχή στο Κενό! – Βιωσιμότητα και B2B Πωλήσεις
«Πούλησέ μου αυτό το στυλό!» Εάν είστε στις Πωλήσεις, τότε είναι πολύ πιθανό κάποιος να σας έχει απευθύνει αυτή τη φράση είτε σε συνέντευξη για θέση εργασίας είτε σε κάποια σχετική εκπαίδευση. Η παραπάνω φράση έχει ως στόχο να εξετάσει την ικανότητα ενός ατόμου στην Πώληση, να αξιολογήσει την τεχνική του, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση που έχει πουλώντας κάτι τόσο απλό όπως ένα στυλό. Επιπλέον, στοχεύει στο να αξιολογήσει το πώς το άτομο αυτό μπορεί να αντιμετωπίσει ένα ζήτημα επιτόπου, καθώς θα πρέπει να διατυπώσει τις σκέψεις του και να αναφέρει ένα επιχείρημα γρήγορα και συνοπτικά, προσομοιάζοντας δηλαδή τον αληθινό κόσμο των Πωλήσεων όπου αντιρρήσεις κι ερωτήματα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας.
Περισσότερα: Πώς να Πουλήσεις Στυλό σε Κάποιον που δε Χρησιμοποιεί Στυλό
Μερικές ημέρες πριν την Πρωτοχρονιά, μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια επισκεφθήκαμε το κατάστημα Lego στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για να πάρουμε ένα δώρο για τον μεγάλο μου γιο τον Παύλο που είναι 15 ετών, αλλά παίζει με τα τουβλάκια αυτά από τότε που ήταν νήπιο. Μετά από πολλή σκέψη έκανε την επιλογή του, κι ως φυσικό επακόλουθο στήθηκα σε μια μακριά γραμμή περιμένοντας να φτάσω στο ταμείο για να πληρώσω.
Η υπόσχεση είναι μια δέσμευση ή μια διαβεβαίωση ότι κάτι θα γίνει ή δε θα γίνει, μια δήλωση που συνδέεται με μια συγκεκριμένη ακολουθία ενεργειών ή με απραξία. Μια υπόσχεση αφορά πάντα το μέλλον, με το πρόσωπο που την έχει κάνει να νιώθει υπόχρεο να φέρει εις πέρας αυτό που έχει δεσμευθεί, ενώ ο δέκτης της υπόσχεσης αναμένει από αυτόν που υπόσχεται να είναι αξιόπιστος και να δράσει σε συμφωνία με αυτό που έχει δηλώσει. Όταν κάποιος υπόσχεται κάτι σε κάποιον άλλον, μια σχέση δημιουργείται μεταξύ των δύο, καθώς αν η υπόσχεση πραγματοποιηθεί, χτίζει εμπιστοσύνη, καταδεικνύει αξιοπιστία και καταλήγει σε μια πολύτιμη σύνδεση.
Υπάρχει, άραγε, το «Γονίδιο της Πώλησης»; Οι Πωλητές, τελικά, γεννιούνται ή γίνονται; Τα συγκεκριμένα ερωτήματα προκαλούν έντονες συζητήσεις εδώ και χρόνια και σίγουρα θα απασχολούν το οικοσύστημα των Πωλήσεων και στο μέλλον. Ωστόσο, μια πρόσφατη έρευνα από τον Juanjuan Zhang του MIT Sloan School of Management, αξιώνει ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην απόδοση των Πωλητών και τη Γενετική.
Ο Zhang και οι τρεις συν-ερευνητές του μελέτησαν 117 Πωλητές σε μια εταιρεία telemarketing στην Ασία για χρονικό διάστημα δεκατριών μηνών, διασταυρώνοντας το DNA των εργαζομένων με δείκτες απόδοσης όπως τον παραγόμενο τζίρο και την ικανότητα αναγνώρισης ευκαιριών Πώλησης. Η ερευνητική ομάδα ανέπτυξε ένα σκορ που συνδέει τη γενετική σύνθεση των Πωλητών με το φαινότυπό τους, δηλαδή τα ευδιάκριτα χαρακτηριστικά τους όπως το χρώμα των μαλλιών και των ματιών, το μορφωτικό τους επίπεδο κλπ. Μετά από τη σύγκριση των γενετικών πληροφοριών με τις αντίστοιχες φαινοτυπικές, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι εργαζόμενοι με τις καλύτερες πωλησιακές επιδόσεις είχαν παρόμοιο γενετικό υπόβαθρο που τους καθιστούσε περισσότερο προσαρμοστικούς ως προς τη μάθηση.